پیوندهای مفید

پیوندهای مفید
پیوندهای مفید

دنبال کننده ها

با پشتیبانی Blogger.
۱۳۹۱ فروردین ۲۹, سه‌شنبه

مبارزات انتخاباتي نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري فرانسه به پايان خود نزديک شده است. يکشنبه آينده نخستين دور انتخابات رياست جمهوري فرانسه برگزار مي‌شود و از ميان ۱۰ نامزد، دو تن به دور بعدي راه پيدا مي‌کنند. شش روز مانده به اين انتخابات هر يک از نامزد‌ها در سخنان خود به رقبا تاخته‌اند.
به گزارش يورونيوزفارسي ۲۹فروردين ۱۳۹۱, فرانسوا اولاند از حزب سوسياليست با حمله به نيکلا سارکوزي چنين گفت: «چه وعده‌هايي که به آن‌ها عمل نشده است. چه کارهاي بي‌کار‌شناسي، چه شکست‌هايي که نمي تواند انتخاب مجدد براي يک دوره ديگر را توجيه کند.»
نيکلا سارکوزي از حزب اتحاد براي جنبش مردمي نيز خطاب به فرانسوا اولاند اينگونه از وي انتقاد کرد: «هرچه تعداد کارکنان بيشتر باشد، زمان کار کمتر و کمک هزينه‌هاي بيشتري خواهيم داشت. چگونگي پرداخت صورت حساب‌هايتان هم با ما؟ حالا مي‌فهمم چرا آقاي اولاند يک برنامه يکساله ارايه کرده است.»



ماري لوپن از حزب راستگراي افراطي در انتقاد از فرانسوا بيرو گفت: «فرانسوا بيرو، نرم‌ترين ميانه رويي است که به راحتي غرق نمي‌شود. او به هر جهتي متمايل مي‌شود. او در خدمت راست و چپ است.»


ژان لوک ملانشون از حزب چپگراي افراطي در سخنانش به جناح راست فرانسه تاخت و گفت: «ما بايد از شر قدرت جناح راست و نمايندگانش که پنج سال شکست را بر ما تحميل کردند خلاص شويم.»


فرانسوا بيرو از حزب اتحاد براي دموکراسي هم با انتقاد از هر دو جناح چپ و راست گفت: «آن‌ها دروغ مي‌گويند براي اينکه نيکلا سارکوزي نمي خواهد کارنامه‌اش مورد بررسي قرار گيرد و همچنين به اين دليل که فرانسوا اولاند در شعار‌هايش به وعده‌هاي غيرقابل تحقق متوسل شده است»


اوا ژولي از حزب سبز (طرفداران محيط زيست) هم در سخنانش نيم نگاهي به چپ‌ها انداخته است. او گفت: «من بين چپي که هيچ وعده‌اي نمي‌دهد و چپي که به هر وعده‌اي متوسل مي‌شود گير کرده‌ام.»


ناتالي آرتو از حزب کارگران هم نوک حملاتش را به سوي نيکلا سارکوزي و فرانسوا اولاند نشانه گرفت و گفت: «اگر کارگران به هر دليلي حق دارند از سارکوزي متنفر باشند، اعتماد به فرانسوا اولاند براي آنها به هيچ وجه محلي از اعراب ندارد.»


ژاک شوميناد از حزب همبستگي و پيشرفت در سخنانش از فرانسوا بيرو و نيکلا سارکوزي انتقاد کرد و گفت: «اگر همچون فرانسوا بيرو باشيم که هيچ توضيحي در مورد تعادل بودجه ارائه نمي‌دهد به ناکجا آباد خواهيم رفت و اگر به مانند سارکوزي بگوييم که بحران پايان يافته اين به معناي آن است که عاقل نيستيم.»


نيکلا دوپون انيان از حزب جمهوريت در انتقادش بر نبود حمايت از صنايع داخلي تاکيد داشت و گفت: «اگر ما از صنايع آسانسور و يا دست کم از صنايع خودروسازي حمايت مي‌کرديم و در مبادلات عادلانه رفتار مي‌کرديم از فرصتهاي شغلي محافظت کرده بوديم.»


فيليپ پوتو از حزب جديد ضدسرمايه‌داري هم اينگونه خود را معرفي کرد: «من در اين بين کاملا تنها هستم و خبري از دوستانم نيست. به کار گروهي عادت دارم. ما با هم هستيم و سالن‌هاي جلسات رييس گروه را هدف قرار مي‌دهيم. گروهي ضبط و تصرف مي کنيم و بصورت گروهي هم به اعتصاب دست مي‌زنيم.»


بديهي است که بخش قابل توجهي از فرانسوي‌ها در انتخابات رياست جمهوري شرکت نخواهند کرد. در سال ۲۰۰۷، ۱۶ درصد فرانسوي‌ها در راي گيري ها غيبت داشتند. در دور نخست انتخابات سال ۲۰۰۲ اين رقم به ۳۰ درصد رسيده بود.


به گفته سلين براک، از موسسه بي‌وي آ، «در انتخابات سال ۲۰۰۷ فرانسه ميزان بي‌انگيزگي براي شرکت در انتخابات آنقدر بالا نبود. برخلاف سال ۲۰۰۲ که اين ميزان خيلي بالا بود. در انتخابات اين دوره به نظر مي‌رسد درصد عدم مشارکت در راي گيري نزديک به ۲۰ درصد و نسبتا بالا باشد.»


فرانسوي‌ها با ميزان مشارکت خود در راي گيري يکشنبه آينده نشان خواهند داد که برنامه‌ها و مواضع اعلام شده اين ۱۰ نامزد تا چه حد توانسته آن‌ها را متقاعد سازد.